De schaamte voorbij

Shell laat een Brent Spar niet meer afzinken. Maar daarmee hebben we het wel gehad

Raden van Commissarissen in de ouderenzorg hebben besloten bestuurders nog verder boven de Balkenende-norm te belonen. Jeugdzorg en Talpa onderzoeken of de match tussen pleegkinderen en pleegouders in een idols-vorm op tv kan. De top van TNT-Post ontslaat mensen om kosten te reduceren en verrijkt ondertussen zichzelf.

De voorbeelden zijn het bewijs dat de vraag “wat zou de gemeenschap ervan vinden” uitgebannen is. Van deze vraag kan je als beslisser behoorlijk last hebben als je wilt gaan doen wat je wilt doen. Het zou zomaar kunnen dat het antwoord schaamte oproept. Of zijn zij die dit soort besluiten nemen zelfs verder gedaald dat ze ook dit woord hebben verbannen? Dat ze niet eens weten wat het is.

De top van Shell zal niet meer beslissen een Brent Spar in de oceaan af te laten zinken. Maar dan hebben we het ook wel gehad. We zitten opgescheept met een besturende elite die de schaamte voorbij is en qua moraal is losgezongen van de rest van de maatschappij die nog wel weet wat schaamte is.

Het is tijd om de huidige generatie narcistische bestuurders bij het grofvuil te zetten. Want om de uitgebannen vraag weer in de boardrooms terug te krijgen is een andere generatie managers en bestuurders nodig. Die niet alleen aan zichzelf denkt en juist een opkomende schaamte serieus neemt: Beslissers die de gemeenschap serieus nemen.

Marc Oskam is auteur van het boek “Venijn in de start”

Organisaties en managers helpen