HNW drijft vakmanschap in de spits van de aanval (slot)

In het eerste deel van dit drieluik stond Vertrouwen centraal. In het tweede deel Vakmanschap (inhoud van het werk). In dit derde deel werk ik toe naar de derde V; verbinden. De 3 D’s, durven, doen en doorzetten zouden tezamen weleens het scharnierpunt kunnen zijn tussen het oude en nieuwe werken.

Ook Harold Janssen en Jaap Peters noemen deze 3 V’s, de V3-logica, in hun artikel ‘Heeft het Nieuwe Werken de toekomst?’ (ManagementSite, 16 november 2010). Maar, volgens hetzelfde artikel, om een organisatie in deze V3-logica te krijgen, zal het zich moeten ontworstelen uit de gangbare en vertrouwde C3-logica van organiseren: Command (strategie, beleid), Communication (uitdragen, uitleggen) en Control (toezien).

Kijken en doen vanuit een geheel andere minset

Gesproken kan worden van een paradigmashift; kijken en doen vanuit een geheel andere mindset. Mensen die van de vertrouwde mindset overstappen naar een niet-vertrouwde mindset, ondergaan een korte of wat langere periode van twijfel en verwarring. Plaats ik de 3 D’s, noem het de 3D-logica (doen, durven, doorzetten), als brug tussen de 3C- en 3V-logica, dan hangt het af van de richting van waarnaar toe die verwarring overhelt wat de uiteindelijke uitkomst zal zijn. Laat ik in onderstaand overzicht de manager die zijn mensen aanstuurt in fase van verwarring tussen de twee paradigma’s plaatsen.

Het is duidelijk dat in de verwarring die overhelt richting V3-logica, vertrouwen en oog voor inhoud (vakmanschap) besloten ligt. Maar bovenal ook nieuwsgierigheid, die ik in dit kader maar ‘Viewsgierigheid’ noem. De twee V’s en de nieuwe V ontbreken in de andere soort van verwarring in hun geheel.

3 V’s dienen actief te zijn voor nieuwe generatie

Ik wil dit drieluik afsluiten met de nog niet genoemde V van de V3-logica. Deze noem ik ‘Verbinden’. Harold Janssen en Jaap Peters spreken in hun artikel over verbinding, dat zij definiëren als dat verbinding het mogelijk maakt het samen te doen (alleen ben je sneller, samen kom je verder). Ik spreek liever over ‘verbinden’ en definieer dat als een keuze van de werknemer zich te verbinden aan de organisatie waarvoor hij ooit gesolliciteerd heeft. Een werknemer, maar ook een manager die door zijn manager aangestuurd wordt, verbindt zich als hij of zij dagelijks ondervindt, merkt, ziet, meemaakt dat Vakmanschap, Vertrouwen en Viewsgierigheid in zijn of haar werk aan de orde is. En dat wordt voor elke organisatie van levensbelang. Zeker ook gezien de generatie die nu voor de poort staat en opgegroeid is in de wereld van de social media. Die zal zich alleen verbinden als de 3 V’s actief zijn. Anders zullen velen van hen Jeroen Smit volgen…..

Jeroen Smit was hoofdredacteur van het economisch weekblad FEM, toen hij in 2002 ontslag nam en boeken ging schrijven (over Ahold en ABN/Amro). “Ik kan me niet voorstellen dat ik nog voor een baas zou werken, dat ik ondergeschikte zou zijn (….). Eigenlijk vind ik dat mensen die iets kunnen na hun 45ste niet meer bij een baas moeten willen werken. De eerste tien, vijftien jaar leer je wat, daarna moet je toch op eigen kracht vooruit kunnen komen. Ik vind het onbegrijpelijk dat nog zoveel goed opgeleide, oudere mensen het willen, werken voor een baas. Voor hen zouden we makkelijk de ontslagbescherming kunnen schrappen. Dan worden ze gedwongen iets met hun talenten te doen. (….). Na je ontslag kom je terecht in een enorme ruimte.” (citaat uit het artikel ‘De vrijheid. De vrijheid!’ van de Volkskrant van 21 november 2009).

Terecht komen in een enorme ruimte, dat is iets wat veel mensen (gaan) vragen om voor een plaats in een organisatie te kiezen.

Marc Oskam, auteur van het boek “Venijn in de start”

Deze column is op 18 februari 2011 gepubliceerd op werken20

Organisaties en managers helpen